تأثیر عفونت واژن بر سلامتی عمومی

اغلب خانمها حداقل یک بار در طول عمر خود عفونت مهبل را تجربه می کنند . واژینیت یک بیماری بسیار شایع می باشد ولی نه همیشه به فرم بسیار جدی نمی باشد . علل و به تبع آن درمانهای متفاوتی برای این بیماری وجود دارد .

* واژینیت چیست ؟

واژینیت یک التهاب داخل مهبل ( vagina ) بوده که علائم آن شامل خارش – و سوزش مجرا است . یک مهبل طبیعی به طور دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و سوزش ندارد . در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل باکتری ها و قارچها . هنگامی که شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای غیر بیماری زا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می کنند ، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود . هنگامی که مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و تورم مشاهده می شود .

علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییردهند :

۱ – آنتی بیوتیکها

۲ – تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی ، شیردهی و یائسگی رخ می دهد .

۳ – شستشوی مهبل ، دئودورانتهای مهبل و صابونها

۴ – مواد اسپرم کش

۵ – نزدیکی جنسی

۶ – بیماریهای منتقله از طریق جنسی

۷ – تحریک

۸ – مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی

* علائم :

هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند . ولی نبایستی شخصاً تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد .

تستها و تشخیص : 

در هنگام معاینه پزشک شرح حال شما را بررسی می کند . سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند . به خاطر داشته باشید ۲ روز قبل از معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد .توجه داشته باشید در خانمهائی که باکره یا virgin هستند چون امکان معاینه واژینال وجود ندارد تشخیص دقیق و صحیح مشکل است.

* انواع واژینیت

سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند :

۱ – قارچی : 

افزایش رشد قارچها در مهبل به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری اتفاق می افتد که علائم آن شامل :

الف – سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت

ب – ترشحات سفید متراکم

ج – بوی خفیف

 بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد .

۲ – تریکوموناسیس : 

تریکوموناس نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل :

الف – خارش و سوزش و تورم شدید مهبل

ب – ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز

ج – بوی نامطبوع ماهی

د – درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی

بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد . اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می شوند . همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود .

 ۳- باکتریایی : 

که باعث واژینوز باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد . علائم آن شامل :

۱ – خارش ، سوزش و تورم مهبل

۲ – ترشحات آبکی خاکستری

۳ – بوی نامطبوع ماهی

 ۴ – درد حین ادرار کردن یا مقاربت

درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود . تا پایان درمان از مقاربت اجتناب شود .

* پیشگیری : 

بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد :

۱ – از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمایید .

۲ – سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید .

۳ – هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمایید تا میکروبهای مدفوع به سمت مهبل رانده نشوند .

۴ – از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمایید .

۵ – در طی دوره قاعدگی مرتباً نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید .

۶ – هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید .

۷ – از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید .

۸ – از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید .

۹ – رعایت مسائل اخلاقی و اجتناب از ارتباط های جنسی غیر اخلاقی و غیر معمول و پر خطر.

۱۰- اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید

۱۱ – خواب و استراحت کافی داشته باشید .

۱۲ – به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید

آیا شیوع عفونت های ادراری در زنان و مردان یکسان است؟

خیر. در سنین زیر سه ماهگی، عفونت های ادراری در پسرها بیشتر از دختران است، و پس از آن، شیوع عفونت در زنان سی تا پنجاه برابر مردان است. علت آن کوتاه و مستقیم بودن مجرای ادرار در زنان است که در نتیجه آن، میکروب ها به سادگی با عبور از مجرا به مثانه می رسند و عفونت سطحی ایجاد می کنند.

بی توجهی به عفونت های ادراری چه پیامدهایی به دنبال دارد؟

  اهمیت عفونت های ادراری در آن است که اگر دیر تشخیص داده شوند یا بد درمان شوند، عوارضی در بیمار ایجاد می کنند که در بعضی مواقع منجر به از کار افتادن کلیه ها می شوند، به طوری که تعداد زیادی از بیماران همودیالیزی ثانویه در نتیجه عفونت به این روز افتاده اند. البته عفونت های ادراری سطحی و بدون تب آسیب جدی به کلیه ها نمی رسانند، ولی عفونت های عمقی مخصوصاً به همراه بیماری های زمینه ای دیگر مانند سنگ، انسداد مادرزادی در مسیر ادراری، مثانه عصبی، و برگشت ادرار از مثانه به کلیه ها قادر به تخریب کلیه ها و نارسایی کامل آنها هستند.