عناوین مطالب
پولیپ روده
پولیپ تکثیر موضعی سلولهای روده ای یا سایر اعضا است این رشد می تواند مانند رویش یک قارچ بر روی مخاط داخلی روده ظاهر گردد. ممکن است یک ذره کوچک تا یک توده بزرگ باشد. پولیپ های روده توده های خوش خیم بوده که می توانند به یک بدخیمی منتهی گردند . هر چه پولیپ بزرگتر باشد احتمال بدخیمی بیشتر است.
بیشتر بیماران پس از آنکه می فهمند پولیپ همان توده‌های کوچکی است که در روده بزرگ یا راست روده ظاهر می شود، دچار نگرانی می شوند و تصور می کنند که سرطان گرفته اند اما در یک جمله باید گفت که اغلب پولیپ‌ها خوش خیم و غیرسرطانی هستند.
بیشتر بخوانید: اطلاعات جامع درباره بیماری های روده
علائم پولیپ روده
پولیپ‌ها از پوشش داخلی روده بزرگ منشأ می گیرند. معمولا هیچ علامتی ندارند و اغلب به طور تصادفی کشف می شوند. به عنوان مثال در خلال یک آزمایش غربالگری جهت کشف سرطان روده بزرگ یا در طی آزمایشی که به منظور دیگری انجام شده است. از آنجا که این پولیپ ها در صورت عدم درمان ممکن است به سرطان تبدیل شوند لذا باید آن ها را خارج کرد.
پولیپ ها علایم خاصی ندارند اما گاهی اوقات می توان از تغییر در اجابت مزاج، وجود خون در مدفوع (غیرقابل رویت) و ترشحات مخاطی از مقعد به وجود پولیپ شک کرد. نحوه ایجاد پولیپ و کانسرهای کولون در برخی افراد فاکتور اصلی وراثت ژنها ی خاص متعددی بوده ولی نحوه تغذیه و غذا ها ممکن است نقش بسیار حائز اهمیتی داشته باشند .
انواع پولیپ های روده
پولیپ ها در مردان و زنانی که در کشورهای صنعتی زندگی می کنند با هر نژادی شایع است. در نتیجه به نظر می رسد، تغذیه و فاکتورهای محیطی نقش مهمی در بروز آنها ایجاد می کند.
پولیپ ها و سرطان کولون بین افراد خانواده منتقل می شود، به نظر می رسد که عوامل ژنتیکی نقش مهمی در ایجاد آنها دارد.
هرگونه سابقه خانوادگی مبنی بر ابتلا به سرطان کولون و پولیپ باید با کادر درمانی در میان گذاشته شود، خصوصاً اگر سرطان و پولیپ در سن پایین، افراد نزدیک خانواده یا چند نفر فامیل بروز کرده باشد. به عنوان یک قانون کلی، غربالگری در افرادی که سابقه خانوادگی دارند از سنین پایینتر شروع می شود.
شایع ترین انواع پولیپ ها، هایپر پلاستیک و آدنوماتوز می باشد. سایر انواع پولیپ هایی که در کولون یافت می شوند، شیوع کمتری دارند و در این جا به آنها اشاره ای نمی شود.
پولیپ های هایپرپلاستیک (Hyperplastic Polyps)
پولیپ های هایپر پلاستیک معمولاً کوچک هستند و در قسمت آخر کولون (سیگموئید و رکتوم – راست روده) قرار دارند و احتمال ندارد که بدخیم شوند و نگران کننده نیستند. همیشه نمی توان بر اساس ظاهرشان در کولونوسکوپی پولیپ هایپر پلاستیک را از آدنوماتوز تمیز داد، به همین دلیل باید برای بررسی های میکروسکوپیک نمونه برداری یا کاملاً برداشته شوند.
پولیپ های آدنوماتوز (Adenomatous Polyps)
دو سوم از پولیپ های کولون از نوع آدنوماتوزها هستند. بیشتر این پولیپ ها به سرطان منجر نمی شوند، هر چند امکان دارد که سرطانی شوند. آدنوماتوزها بر اساس اندازه، ظاهر و خصوصیت متمایزشان زیر میکروسکوپ طبقه بندی می شوند.
به عنوان یک قانون کلی می توان گفت که هر چه آدنوما بزرگتر، سرطانی شدنش هم بیشتر، در نتیجه پولیپ های بزرگ کاملاً برداشته می شوند تا زیر میکروسکوپ بررسی شوند.
پولیپ های بدخیم
پولیپ هایی که در آن ها سلول های پیش سرطانی یا سرطانی وجود داشته باشد در دسته پولیپ های بدخیم قرار می گیرند. درمان مناسب برای پولیپ های بدخیم به گسترش سرطان و سایر فاکتورها بستگی دارد.
بیشتر بخوانید: انسداد روده چیست؟
روش های درمان پولیپ روده
بیشتر پولیپ‌ها پس از تشخیص خارج می گردند زیرا به این طریق احتمال بدخیم شدن آن ها برای همیشه از بین می رود. در اغلب موارد، برداشت پولیپ‌ها عمل نسبتا ساده‌ای است. اگر نتوان تومور را از طریق کولونوسکوپی خارج کرد، از اعمال جراحی دارای کمترین میزان تهاجم استفاده می شود.
اگر شما قبلا به پولیپ‌های آدنومایی مبتلا بوده‌اید در معرض خطر رشد پولیپ‌های جدید خواهید بود. به همین دلیل پزشک متخصص گوارش به شما توصیه می کند به منظور تشخیص و برداشت پولیپ‌های جدید به طور منظم تحت معاینه قرار گیرید. در افراد مبتلا به پولیپ های مادرزادی، احتمال ایجاد سرطان روده بزرگ، راست روده تا سن ۴۰ سالگی حدود ۱۰۰ درصد خواهد بود. به همین دلیل پزشک فوق تخصص گوارش توصیه می‌کند برای پیشگیری از بروز سرطان، کل روده بزرگ خارج شود. ممکن است بیمار به یک عمل جراحی دیگر به منظور ایجاد راهی جایگزین برای خروج مدفوع نیاز داشته باشد.
درمان تغذیه ای پولیپ روده
برخی غذاها و ترکیبات خاص می توانند با مواجه با مخاط روده ای زمینه ساز پولیپ یا کانسر کولون گردند . این رادیکالها آزاد مسئول آسیب های حاصله می باشند . میوه و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدانها در خنثی سازی این رادیکالها موثراند رژیم های غذائی حاوی پروتئین های حیوانی و کم فیبر ریسک ابتلا را بالا برده در حالیکه میوه ها، سبزیجات ، آسپرین ، کلسیم ، و سلنیوم میزان ابتلا را پایین می آورند .
چربی های حیوانی که توسط باکتریها ی روده ای تجزیه می گردند ممکن است به عوامل سرطانزا تبدیل گردد. چربی های اشباع شده و نیز مصرف زیاد گوشت از عوامل خطر ساز می باشند .
رژیم غذائی حاوی فیبر بالا مشکلات روده ای چون دیورتیکولوز و کانسر کولون را کاهش میدهند. فیبر ها ضمن تسریع در سرعت تخلیه کولون با اتصال به عوامل سرطان زا مدت تماس مخاط روده با این عوامل را کاهش داده و ریسک بدخیمی را کاهش می دهند .
